Bir nur doğdu ki gece,

Dönmedi hiçbir şey evvele,

Elleri yere siması göğe,

Doğru yükseldi ışık Mekke'ye.

Söylemek istedim, dönmedi dilim,

O ki dünyaya en büyük ilim!

Bakakaldım, savurdu beni yelim,

Anladım Muhammed’miş ey aklı selim!

Aşkı ile oldum divane,

Peygamberim, müjdeleyicim! yeryüzünde yegâne.

Olsun sana gönüller bir ev bir hane,

Sen varsın ya etki etmez yaralar câne.

Ben bir kâğıt sen bir kalem.

Üzerime işle en kıymetli dizem!

Elinden su içebilmek belirsiz bir gizem,

Mahşerde son bulacak çokça bir özlem.